ALFREDO CONDE

Trazado da división imperceptible entre soño e realidade, subxectividade e obxectividade Unha novela na que Alfredo Conde trata, unha vez máis, un dos temas recorrentes da súa obra narrativa: a difícil fronteira que separa a realidade do soño. Mesmo Aia, a moza inventada por Breixo nos seus longos monólogos, acaba existindo de verdade.

Retrato fragmentario, memoria subxectiva dun tempo atravesado pola opresión e a mesquindade. A vida nunha cidade galega sumida no provincialismo sérvelle a Alfredo Conde para poñer a andar uns personaxes e unhas situacións que conforman o seu tenso alegato a prol da liberdade.

Os sete contos que forman parte de A casa de Adara están unidos, como xa fixera hai vinte anos na súa primeira entrega narrativa �Mementos de vida� polo fío sutil da rememoración de diversos episodios vitais, da evocación da infancia, da memoria, da vida. Para Conde necesitamos que nos transmitan oralmente historias individualizadas, que nos con...

Na súa novela que leva por título Lukumí Alfredo Conde narra a colonización de Cuba, o devalo da revolución e a esperanza fanada da utopía internacionalista. Lukumí é a historia do mulato Estevo, marcado por dúas culturas, a do seu pai galego e a da súa nai, descendente de escravos africanos. Nesta novela Alfredo Conde deixa que sexa o pro...

Cando o avión no que Blas Carou retornaba a Galicia deixou os seus motores ó ralentí, minutos antes de aterrar en maiquetía, soubo que a vida que o esperaba debía ser considerada en tódolos seus extremos coma un novo descenso ó fondo de si mesmo, ó corazón do lume, esa ardente melancolía que inza sempre a rentes da soidade. A aquela hora, a cinc...

Llovida del cielo de Alfredo Conde. Edhasa, 2014

Azul cobalto (galego) (r) editado por Edhasa